Biz eskiden Fenerbahçe’de denize girer, kumsalda oturup kâğıt helva yerdik. Ve biz yine Beyoğlu’nda takım elbiseyle gezerdik… Diye başlayıp giden bu şehrin anıları.
Özellikle bayramlarda içi boşaldığında daha da kıymetlidir. Akıl almaz dönüşümü, insanı boğarcasına çevreleyişi esasında bir kültürdür. Yerlisi bayramlarda turist olur bu kentin. Güzel görünür.
İstanbul’un tarifi denizlerdedir. Gözünü beton hırsı bürümüşlerin istilasındadır şehir. Deniz deniz olalı böyle zulum görmemiştir hiçbir coğrafyada. Baskılarla sindirilmiş, içine kapanan bir tuzlu suya bürünmüş, petrol yükü taşıyan gemilere, tünellere teslim edilmiştir. Tek hatırası onu yukardan izlemeye doyamayan martılardır.
İstanbul’da çekilen eski plaj fotoğrafları özgürlüğü anlatıyor…
